Öğrencilerin ve insanların öğrenme süreciyle alakalı kuramlar uzun zamandır popülerliğini korumaktadır. Öğretimle İlgili 6 kuram son dönemin en popüler öğretim kuramlarını oluşturmaktadır.
Öğretimle ilgili 6 kuram içerisinde yer alanlardan bazıları, soyut olmaktan daha öteye geçemese de, aslına bakıldığında sınıf ortamı içerisinde uygulanmaktadır. Öğretmenler, öğrencilerinin öğrenme çıktılarını geliştirebilmek için, kimisi bundan onlarca yıl önce çıkmış birden fazla kuramı birleştirmektedir.
Eğitim alanında en popüler ve eğitim dünyası içerisinde insanlar tarafından bilinen öğretim kuramlarından bazıları şu şekildedir:
Öğretimle İlgili 6 Kuram
- Çoklu Zeka Kuramı
- Bloom Taksonomisi
- Yönlendirici Destek ve Yakınsal Olan Gelişim Alanı
- Oluşturmacı (Yapılandırmacı) ve Şema Teori
- Davranışçılık
- Sarmal (Spiral) Programlama
Çoklu Zeka Kuramı
Öğretim kuramları içerisinde en çok akla gelenlerden biri, çoklu zeka kuramıdır. Çoklu zeka kuramı, Howard Gardner tarafından geliştirilmiştir. Gardner, insanların 8 farklı zeka türüne sahip olabileceğini ileri sürmektedir. Gardner’in belirlediği 8 farklı zeka türü ise şu şekildedir:
- Uzamsal- Görsel
- Ritmik- Müziksel
- Dilsel- Sözel
- Kinestetik- Bedensel
- Sosyal- Kişilerarası
- İçsel
- Varoluşçu- Doğacı
Bloom Taksonomisi
Benjamin Bloom tarafından 1956 yılında geliştirilen bu kuram, öğrenme hedeflerinin hiyerarşik bir şekilde sıralandığı bir sınıflandırmadır. Bu kuram modelinde, kelimeleri tanımlamak ve kavramların karşılaştırılması gibi, bireysel eğitim çalışmaları vardır. Bu eğitim çalışmaları, altı farklı eğitimsel kategoriye ayrılmıştır. Bu kategoriler ise;
- Uygulama
- Anlayış
- Sentez
- Analiz
- Bilgi
- Değerlendirme
Öğretimle Yönlendirici Destek ve Yakınsal Olan Gelişim Alanı
Çok sayıda önemli pedagojik teori geliştiren Lev Vygotsky, okul sınıflarıyla ilgili düşüncelerinden en önemli ikisi, yakınsal olan gelişim alanı ve yönlendirici destektir.
Vygotsky’a göre, yakınsal olan gelişim alanı, bir öğrencinin tek başına olarak eğitim hayatında başarıp, başaramayacaklarıyla arasındaki kavramsal boşluktur. Öğretmenlerin öğrencilerini destekleyebilmelerindeki en etkili yol, onların yakınsal olan gelişim alanlarının belirlenmesidir.
Yönlendirici destek teorisi ise, her çocuğun sahip olduğu yeteneklerinin en iyi şekilde sonuç verebilmesi için, çocuğa verilecek desteğin seviyesinin ayarlanması olarak tanımlamaktadır. Yani, bu eğitim kuramı içerisinde çocukların konuları öğrendikçe, kendi başlarına bir şeyler yapmalarını sağlamak oldukça önemlidir. Bu makaleden edindiğiniz bilgiye göre çocuklarınızın eğitimde öğrenim sürecine olumlu yönde etki edebilirsiniz.
